13 Best moments of life

1.To fall in love..
2.To clear your last exam..
 
3.To wake up and realize its still
possible
to sleep..
 
4.To get a phone call saying class
is
cancelled..
 
5.To feel butterflies every time you
see
THAT PERSON... 
 
6.To see an old friend again and
to
feel
that things have not Changed...
 
7.To touch the fingers of newly
born child...
 
8.Speaking to an old friend on
sunday
evening...
 
9.Waiting for a call or message
from
your loved one when you are
alone...
 
10.Walking alone on a silent road
at
night
and listening to your favourite
songs...
 
11.Riding on a highway while its
raining.
 
12.Speaking to the special one on
phone
while standing infront of the
mirror. .
 
Feels just Awesome.
and the last one is 'rite now'...
 
13.While reading this there was
constant
smile on your face which was one
of the best moments I believe..!.
 
Keep smiling, It really suits u...!

:')

Miracles In December

      semalam parent aq dtg mlwt. siap bwk barang yg dikirim dr kawan tu. mak aq tanye la sape yg kirim. bile aq gtau, mak aq suh mgaku tu pkwe ke x. mmg xlah. kawan cume kawan. die kirim pon sbgai tande ngatan je. kwn baik d skolah la katekan. pada aq, skrg ni bia lah aq fokus blaja dulu. tanak dah men2 mcm kat palam.mak aq ckp "carilah kakak time duk kat u ni. pasni susah". lol masalahnye aq sikit pon xtbukak ati. lewls. well. da 20 kot.

      terase la jugak kebodohan bile down sebab lelaki dulu. mcm bangang gak la rase skrg. it's be like "lol, lelaki mcm nie yg ko dated dulu?". tu lah zaman plg bangang abadi rasenye. lepas tu jd lagha. aq sebenarnye mls da nak pikir mende lepas. tp bile org buat ko nampak mcm teruk, rase la jugak nak maki org. time nak, beria merayu. bile tanak, buang mcm xde pape. spesies sweettalker gini eloknyer kite letak kat kandang rimau je.

    aritu madam yang ajar plant biology kawen n bdk2 tanye la cmne die leyh jmpe hubby die. die un bukak la story. asalnye madam tu da ade pkwe. lame da bcinte. dr zaman skolah rasenye sampai la abes degree. bile madam tu nak smbung master, dorang still keep in touch. after few years, madam aq tu abes la master die n prepare la nak balik mesia. lagipon mak madam aq tu pon suruh balik. rindu katenye kat anak. madam aq pon balik la dgn preparation nak kawen dgn lelaki yg die bcinte tu. bile sampai mesia, die dpt tahu lelaki uh da hilang ingatan. lagi menyedihkan mak madam aq tu pon meninggal pada tahun yg same. mmg tahun plg sedeyh la bg madam aq tu. lelaki yg die bcinte tu xingt lgsg psl die. tp boleh dikatekan madam aq ni mmg tabah giler la. still bleh bkawan ngn lelaki tu. cuba pulihkan lelaki tu. at last, lelaki tu suke org len. madam siap tlg satukan dorg kot. bile aq dgr, aq mcm wow. respek la madam. lau aq, kompem da lame aq bg kaki. tp tu la nk ckp jodoh kan.

    die ckp mmg rase mcm gelap je hidup. tp tu lah. mmg hebat giler la madam tu. die ckp lepas peristiwa tu la die jd mcm keras ati sket. mcm kental gitu haa.. so, lepas lelaki tu kawen dgn pmpuan yg die suke, madam move on la. xkn la nk tggu laki org. yg bagusnye madam aq nie, de tggu laki uh kawen dulu. lepas tu, die decide nak smbg phd n apply utk study oversea. of course la die nak g bteman. lgpon kat mesia da xde ape bg madam. . so die gtau kwn2 die kot2 ade kwn yg single. so ade la kwn madam yg pkenalkan madam ngn hubby die. hubby die yg tego dulu kat fb. madam gtau la perancangan die dlm mase 5 tahun mdatang. madam ckp la lau llki uh sanggup ikot die smbg blaja kat oversea, die terime la. madam bg mase 2 minggu utk hubby die tu. tp hubby madam xbg pon jawapan. lepas tu, hubby madam kontek n ajak jmpe mak die terus. madam ckp mende yg same psl perancangan die. at last, they married.

    in short, moral die jodoh tu kene usaha n bleh cari. bcinte lame2 pon blm tentu jodoh. menghabiskan wang, mase n tenage je. well bagus lah aq xhidup lame dlm dunia lagha. biar lah mende tu dtg naturally. tp mak aq bising suh cari somebody. die ingt lelaki skg ni bleh pcaye ke. nampak senyap, sekali die la yg plg hantu. da muak da. stakat nak cari buat main2, bile2 mase boleh. nak buat laki, bjute kali kene pikir. 

    pd aq, lau boleh aq nak kawen member2 yg aq kenal je. at least da tahu perangai cmne. susah bile org baru kenal nieyh. past die kite xtahu. at least bile member, da tahu mase dulu die cmne. lewls.

    so skrg, azam aq utk 2015 to improve diri aq. holistically. cececeyhh.. betul lah. nak jugak btudung labuh n sopan tp tu la. perangai xsemenggah.

    utk kawan tu, thanks la yer. susah2 bg brg. ko xgtau plak jubah tu ko byr sparuh. nape tipu dooo?? tp thanks yer.

   
   

   

dear you...

if i'm missing you, will u miss me back?


surely not. that's the answer right?

diam....

diam je lah.
da malas nak ckp pape.
pasni nak privatekan blog.
byk sgt stalker x diiktiraf.

minggu nie ke perak ke kite???

oppa! oppa!

nah! tuju lagu :-*

Blood Type A

as my blood type is A, there's several traits that i can relate with myself.

good traits (A FARMER)
- punctuality
- perfectionist tendencies
- good student

worst traits
- uptight nature
-obsessiveness

extended profile
- shy
- secretive
- prefer their own company
- highly considerate
- patient
- extreme attention to details

degree oh degree

aq baru tahu ijazah sarjana muda dengan kepujian tu lg mahal dr yg xde kepujian. motip sgt. ade ckp yg ade kepujian sijil laku, tp lau yg tade tu limit utk local je la. da aq ni ade kepujian tp xkn la nk keje obersea, ye dok?? degree pon pening, apetah lagi nak smbg blaja master lg. hmmm...

p/s: kawen je la. setel mslh. anyone??

Aku, Kau dan Dia

salah ke bila aq da berhenti pedulikan org yg xpenah kisah psl aq?
salah jugak ke kalau aq balas balik ape yg ko da buat kt aq?
hidup aq bukan utk senangkan hati org laen esp ko.

xsemua bende yg ko nak, ko akan dapat.
mase bahagia dulu, ade aq mhalang?
xpernah sikit pon dalam hati aq doakan hal buruk psl ko.
bile susah, ko carik aq.
fine! aq dgr.

setiap action ko, aq sapot.
pernah ke aq bgkang?
tp bile time aq, semua salah.
semua xkene kat mate ko.

sampai satu tahap, aq ase give up.
give up nak senangkan hati semua org.
last2 aq jugak yg sakit ati.

mungkin pd ko, aq ni mudah.
bile nak, cari.
bile tanak, buang.
macam mainan kan aq?
senang ditolak tepi.

tapi its sokay.
bahagia aku bukan sekarang.
mungkin ko akan rase ape yg aq ase.
till then, teruskanlah attitude ko tu. -..-

HT : Awak, saya ada masalah.

Aku : Apa dia?

HT : Saya dan seorang kenalan di tempat kerja agak rapat. Selalu tolong saya kalau ada apa-apa masalah. Tunang saya jauh, jadi dia memang tak dapat nak bantu saya kalau saya memerlukan. Hubungi saya pun kurang. Tetapi, dengan kenalan di tempat kerja ini, disebabkan jarak yang dekat, membuatkan dia tolong saya dan kami menjadi rapat. Dia dah tahu saya bertunang, dan saya juga dah ingatkan dia, tapi sejak kebelakangan ini, kami jadi lebih rapat daripada biasa.

Aku : Jauhkanlah diri.

HT : Dah cuba, tapi kenalan tu kata, buat apa jarakkan diri.

Aku : Lebih baik jarakkan diri sebab takut juga kalau berlaku apa-apa.

HT : Dah cuba, tapi kalau dia tiada, saya akan bosan dan tiada sesiapa. 

Aku : Er, baik.

HT : Tunang saya semakin lama makin jauh. Dia kata, masa bertunang tak payahlah hubung selalu sangat dan dia juga sibuk dengan kerja dia.

Aku : Er, bila nak kahwin?

HT : Belum pasti lagi.

Aku : Oh, baik.

Curangkah?

Tidak setia?

Entah.

Tanya pada hati 

 

#cnp

20 facts about me

      Green is my favorite color. My lucky number is 7. My blood type is A+. 155cm. 57kg. #currently Sy tahu sy pendek n gemuk *sigh

almost the same

      Mudah simpati kat org laen. It might be +ve or –ve. Means even aq kene tipu pon, aq still simpati kat org yg menipu aq. eh.  
   
   I am terrified of cicak and any kind of reptiles. Lau nmpk okay lagi. Just don’t come nearer please. Same goes with kucing n other animals. Lau aq yg stat pegang dorg, xpe. Jgn dorg dtg kat aq. scaryyy…

   Can’t eat spicy food. Gonna have indigestion later. Hewhew

   Easily obsessed. Mudah terpengaruh n obses with it. Same goes when im in love. I’m quite obsessive lover 

obsessive

  Easily annoyed. Mudah marah and it takes time for me to overcome it. When I’m angry, just leave me alone please. 

    Xminat shopping. I went to mall basically to eat and sight-seeing. I love accessories and cute things. i love spending money on food.

  Shy but once u know me, I’m very silly and crazy. Can be super-friendly and super-ignorant based on how u treat me. Lol

  Can’t handle scary n suspense filled movies. Kecik2 dulu okay. Bile da besar, xtahu la kenape jd cenggini. Hmmm

  Can’t swim, can’t drive even I already got my license (cause I’m terrified with other drivers who drive carelessly), can’t snap my fingers or roll my tongue and hate awkward situation.

  Full of doubt. Even aq tahu mende tu betol but if people asked me back, I’m going to waver with my perspectives.

  In love with BAP. My bias is Zelo. Gonna be a loyal BABY forever. BAP JJANGG!!!

  I’m good at pretending. But I can’t fake smiles to those people that I hate. Opss

  Sleeping is my specialty. Can sleep for 48 hours straight and sometimes I have insomnia too. Well, bad sleeping pattern.

  Hate numbers but languages are my passion. Always dreaming of mastering the languages and visiting other countries like Thailand. I believe this one gonna be real soon. 

  Have allergy rxn toward some stuffs. Like allergy to those yg ensem sgt. Eh

  Love volunteer works n kids esp babies. Cant imagine those yg buang or bunuh anak. So cruel. -..-

  Byk songeh, demanding and quite drama queen. X amek pusing dgn ape org ckp. Hidop dlm dunia sdiri. RIP to those men yg mgaku faham my attitude.

  I prefer single n mgaku diri forever alone. Plg byk dpt confession time asasi. Time skolah xpernah (well gemuk). Time degree ade lah jugak but I love being single than spending my precious time with wrong person. Lgpon xde lagi yg mampu mggugah jiwa wa stakat nie. Da 20 kot. Xkn nak memain lg. hewhew

  Men who directly confessed to me and stick with their words are attractive. Friendzoned to those who confess to me and date other girls then. Well bukan salah dorg pon act. Hewhew..

\p/s : quite unorganized. my lappy is rebelling

CnP

Sebuah kisah benar yang mesti dibaca oleh semua insan terutamanya yang bergelar seorang anak. Ini kisah petua seorang ayah untuk kebaikan anaknya. Kisah ini sangat dekat dengan diriku. Begini kisahnya:

Entahlah apa yang selalu bermain di fikiran ayah. Apabila saya ingin pulang kembali ke kota, dia kerap minta duit. Seakan-akan mendesak.

”Ada duit? Minta ayah sedikit…”

Saya masih ingat waktu itu kehidupan saya terlalu sukar. Untuk mendapat seratus ringgit di dalam poket satu-satu masa pun payah. Kalau balik kampung selalunya duit yang ada hanya cukup-cukup tambang. Mujur, isteri dan anak-anak saya sudah pun faham. Alhamdulillah mereka ’sporting’ dan tidak banyak meragam.

”Emak, ayah asyik minta duit… Bukan tak mahu bagi, tapi memang tak ada duit,” bisik saya kepada emak.

Emak seperti biasa, berwajah selamba. Sukar di tebak reaksinya.

”Bagilah beberapa yang ada,” cadang emak pendek.

”5 ringgit?”

Emak mengangguk.

Saya rasa bersalah untuk memberi ayah wang sebanyak itu. Apalah yang boleh dibeli dengan wang 5 RM…. Tapi kerana tidak mahu hampakan harapan ayah dan ikutkan cadangan emak, saya gagahi juga memberinya.

Ayah selalunya tersenyum menerima pemberian saya. Tetapi yang mengejutkan ialah apabila kami sekeluarga berada di perut bas dalam perjalanan pulang ke kota. Di kocek anak saya sudah terselit wang sepuluh ringgit. Siapa lagi yang memberi kalau bukan ayah? 10 tolak 5, saya masih ’untung’ 5 ringgit. Geli hati mengenangkannya.

Begitulah selalunya tahun demi tahun. Bila kami pulang ziarah ke kampung, saya akan memberi wang ’permintaan’ ayah. Kekadang terlupa, tetapi ayah selalu mengingatkan. Akhirnya, saya memang sediakan ’peruntukan’ khas untuk diberi kepada ayah setiap kali pulang kampung. Kedudukan ’ekonomi’ saya yang masih goyah kekadang hanya mengizinkan wang dua ringgit untuk diberikan kepada ayah. Ironinya, ayah tetap permintaannya dan tetap senyum bila menerima. Tidak kira berapa jumlahnya. Emak terus-terusan selamba. Saya masih sukar menandingi ’ketajaman’ rasa seorang isteri (emak) dalam memahami hati suaminya (ayah).

Begitu pun, setiap kali dalam perjalanan pulang, kocek anak saya akan jadi sasaran. Kekadang itulah duit pelengkap membeli tiket pulang. Ayah akan setia memasukkan duit yang melebihi jumlah yang saya berikan kepadanya. Saya tidak mengambil masa lama untuk memahami apa maksud tersirat di sebalik perlakuan ayah itu. Dia meminta wang pada saya bukan kerana ’tidak ada’, tetapi ada sesuatu yang lebih besar ingin dicapainya atau disampaikannya.

Namun, secara bertahap-tahap, buku tulisan saya semakin mendapat sambutan. Bukan itu sahaja, perniagaan yang saya mulakan secara kecil-kecilan semakin membesar. Kalau dulu kami pulang ke kampung dengan bas, tetapi selepas beberapa tahun saya pulang dengan kereta milik sendiri. Saya masih ingat komen ayah ketika saya sekeluarga mula pulang dengan kereta kecil Kancil milik kami sendiri.

”Nanti, besarlah kereta kamu ni…” ujar ayah senyum.

Apapun, saya tetap memenuhi permintaan ayah setiap kali hendak pulang. Wang saya hulurkan kepadanya. Dan ayah juga konsisten dengan sikapnya, ada sahaja wang yang diselitkan dalam kocek anak saya.

”Eh, tak payahlah ayah…” Sekarang saya mula berani bersuara. Ekonomi keluarga dah agak stabil. Malu rasanya mengambil duit ayah walaupun dengan perantaraan pemberian datuk kepada cucunya. Saya tahu dan sedar, hakikatnya ayah hendak memberi kepada saya sejak dulu. Tetapi sengaja dia tidak ingin saya merasa segan, duit diberi melalui anak.

”Kenapa, dah kaya?” usik ayah. Hendak tak hendak, duit di kocek anak tetap diselitkannya. Cuma sekarang bezanya, duit itu tidak lagi ’dikebas’ oleh saya. Dan dalam hati, saya mula merasa senang kerana jumlah yang saya berikan kepada ayah, kini sudah melebihi apa yang mampu diselitkannya ke kocek anak saya. Tidak semacam dulu lagi, duit pemberian ayah kepada anak saya sentiasa melebihi duit pemberian saya kepadanya.

Masin sungguh mulut ayah. Tidak sampai tiga tahun, kami bertukar kereta. Di samping penulis, saya menjadi penerbit. Perniagaan semakin rancak. Oleh kerana bilangan anak bertambah dan keperluan kerja yang meningkat saya sudah membeli sebuah MPV untuk kegunaan jarak jauh dan sebuah lagi kereta untuk kegunaan harian. Anak-anak mula menjejak menara gading. Kehidupan semakin laju dan aktiviti semakin rancak. Namun bagaimana sibuk sekalipun saya tetap pulang menziarahi ayah dan ibu. Anehnya, ayah tetap memberi kepada anak saya walaupun kini saya telah dikenali sebagai korporat yang berjaya… Rupa-rupanya, ayah memberi bukan kerana ’kekurangan’ atau ’kelebihan’ kami. Tetapi dia memberi kerana Allah… Mencontohi Allah Al Wahhab itu!

Anda ingin tahu apa pesan penulis itu kepada saya? Ya, mari kita kongsi bersama:

”Kini aku benar-benar faham bahawa ibu-ayah yang tua bukan beban dalam kehidupan di dunia, lebih-lebih lagi untuk kehidupan di akhirat. Mereka bukan ’liabiliti’ tetapi sebenar mereka adalah aset untuk kita (walaupun istilah itu sebenarnya kurang ataupun tidak tepat, kerana ibu bapa bukan benda). Rugi betul siapa yang mempunyai ibu bapa yang telah tua tetapi mengabaikannya…”

”Memberi kepada ibu bapa hakikatnya memberi kepada diri sendiri, walaupun itu bukan niat kita ketika memberi, tetapi percayalah rezeki berganda akan pulang kepada kita semula. Doa mereka mustajab. Harapan mereka kenyataan. Kasih mereka bekalan. Benarlah sepertimana sabda Rasulullah s.a.w. Keredaan Allah itu terletak kepada keredaan ibu bapa.”

Baiklah, anda pembaca bagaimana? Inilah cerita benar yang jarang didengar. Inilah rahsia ’perniagaan’ yang jarang diperkatakan oleh para korporat. Juga tidak ditulis dalam mana-mana buku perniagaan… Masih mempunyai ibu bapa? Memberilah kepada mereka. Tidak ada? Tidak mengapa, memberilah kepada anak-anak anda. Tidak ada juga? Memberilah kepada sesiapa sahaja… Kita mesti sentiasa berfikir untuk memberi. Memberi kepada orang lain bererti memberi kepada diri sendiri walaupun itu bukan maksud kita ketika mula memberi Beruntung lah sesiapa yg masih punyai ibu n bapa.


kredit to mediasensasi. :')

STRESS!!

bengang! mmg bengang! td aq kene g buat batas. ye lah kan. amek ptanian. mmg kene berkebun la cite die. da la kene tabur baja organik pastu. bau die.. mmg sabar je la. busuk weh. mcm belacan. dr kul 8pagi sampai kul 11. kul 12 nye plak ade kelas lagi.
da tu xkan la aq nak g kelas busuk2 cmtu kan. last2 aq determine nak balik mandi. xkisahla ape nak jadi. dalam mase sejam tu, sempat lah aq siap n sampai kelas kul 11.58. kelas ptotnye stat kul 12.
bukak je pintu "i already started my class. you can get out"
and muke aku macam -..-
punye la rushing. malu tu tayah citer lah. fes time kot kene halau kelas. last2 aq pegi makan, balik bilik tido. eyy ape punye sistem la. eloknyer aq tayah g terus tadi. eyy.. sabar je la. naseb bek bukan aq sorg. dekat 12 org gak lah.
xde la bengang sangat. tp geram gak ah.. pasni tayah mndi da cite die. eyy.. mmg sakit jiwa la. -..-

LEWLS

Lame da x tgok drama nieyh. hee :D

my bucket lists

My wishes 

#  Polaroid camera

# Galaxy grand / any possible smartphone would do

#  Teddy bear yg besar giler gedabak

#  Killer high heels

#  Fully white baju kurung with lace

#  Going to BAP concert @ fanmeeting  / visit south korea (Namsan Tower)

#  Mp3 player + earphone

#  Jacket

#  A simple date + couple tee

#  1 tera harddisk, yg dulu da rosak tskk tskk -.-

#  Matoki light stick

...............

Hurmm.. last week was a tiring week. Gosh, I went to BTN camp and seriously I felt like dying. Xteruk pon kem tu tp ntah la.. jiwa and hati aq bukan kat kem tu. Da 3 bulan lebeyh, but why I can’t 4get him. Tbh, I didn’t stalk him for quite some time.. But as soon as I stepped in my room, I did it. Why im being so pathetic?? Byk2 org, why it must be him? hmm, macam aq tak give up pon kat die. Haihh..

Sebenarnye sebab aq tulis mende nie, aq ase mende nie byk mgganggu aq lately. Sampaikan termimpi2. Hmmm.. mungkin aq bru dpt confession dr org laen kot. Eh… xde kaitan -.-

Tp xpela.. aq mls pikir psl mende nie. Sakit kpale jek. Hah! Satu lagi masalah baru aq. kalau aq stat tido kul 4 petang, sampai ke pagi esok baru aq bgun. Mungkin nie efek stress?? Hmm I don’t know. Tp xelok senanye kalau tido petang kan? Nak buat cmne, letak kepale sikit je, mate otometik pejam. So byk la keje tgendala. -.-

Boleh dikatekan aq agak stress sem nie. Keje xbanyak pon tp ntah laa. Penat tu yang overreacting. -.-

Tapi kan sepanjang2 aq idop, manusia yang paling ensem penah aq tgok ngn mate kepale aq sdiri ade kat umk jeli woiii!!! Hewhew. Tp die chinese la. Ensem memang ensem bak ang! Die jalan ensem, die makan ensem, apetah lagi kalau die senyum, ensem nak mati… awww!!! Ensem die tu ade iras2 zelo. Tu yang aq eksaited giler.. tp aq admire die punye ensem je la. Makwe die pon lawa.untunglaa.. aq je forever alone.. sobsob :’)